Euthanasie of levensbeeindiging op verzoek is een complex en gevoelig onderwerp, maar de Leidse Fien Steenbergen gaat de uitdaging niet uit de weg. Voor haar studie Medische Antropologie en Sociologie doet ze onderzoek naar ouderen met een onvervulde euthanasiewens. In de Michael & Janna Show vertelde ze over haar onderzoek en de inzichten die ze tot nu toe heeft opgedaan.
Een persoonlijk motief
Twee jaar geleden maakte Steenbergen van dichtbij een euthanasietraject mee. “Dat heeft me aan het denken gezet”, vertelt ze. “Hoe gek het ook klinkt, het was een mooie manier om te sterven.” Haar onderzoek richt zich op de ervaring van mensen die euthanasie willen, maar dit niet krijgen.
Uitdaging voor zorgverleners
Niet alleen voor patiënten is dit een moeilijke situatie, ook zorgverleners worstelen ermee. “Mijn onderzoek gaat ook over hoe zij dit ervaren en wat de beste zorg is voor deze groep”, legt Steenbergen uit. “Het voelt vaak hopeloos om goede zorg te blijven geven aan iemand die eigenlijk niet meer wil leven.” Toch helpt het om het onderwerp bespreekbaar te maken. “Bijna iedereen heeft er op de een of andere manier mee te maken gehad of heeft er een sterke mening over.”
Strenge wetgeving
Euthanasie is in Nederland aan strikte voorwaarden gebonden. “Er zijn veel aanvragen die niet worden goedgekeurd vanwege wettelijke barrières”, zegt Steenbergen. Een van die barrières is de eis dat iemand ondraaglijk en uitzichtloos moet lijden. “Maar wat betekent dat precies?” vraagt ze zich af. “Het blijft subjectief. Wat voor de één ondraaglijk is, kan voor een ander nog te dragen zijn. Bovendien is het afhankelijk van de huisarts die de aanvraag beoordeelt.”
Meer verhalen nodig
Op dit moment zit Steenbergen nog in de interviewfase van haar onderzoek. “Ik hoop nog meer mensen te spreken, zoals zorgverleners en mantelzorgers. Hun ervaringen kunnen helpen om dit onderwerp beter te begrijpen en misschien zelfs iets te veranderen.”
Telefoon Redactie
071 - 5425160
