Leiden krijgt op 14 april een nieuwe stadsdichter. Wie dat wordt, is nog de vraag. Vijf kandidaten zijn nog in de race voor de titel. In aanloop naar de bekendmaking maken we in een reeks portretten kennis met de genomineerden. Wat bracht hen tot de poëzie? En wat maakt dit genre voor hen zo bijzonder?
De eerste in de reeks is Raymond Tilma: onderwijzer, schrijver en dichter. Een oude bekende, want drie jaar geleden stond hij ook al op de shortlist. Toen ging Zoë van de Kerkhof er met de titel vandoor. “Ik vond het helemaal niet erg dat ik het toen niet werd. Meedoen was al ontzettend leuk”, vertelt Tilma, zittend aan een tafel in de bibliotheek van BplusC. Nu de nieuwe verkiezing voor de deur staat, waagt hij opnieuw de sprong.
Taal als rode draad
Tilma is altijd al met taal bezig geweest. “Ik ben echt een taaljongetje”, zegt hij. “Op de basisschool schreef ik al verhaaltjes. Na de middelbare school ben ik literatuur gaan studeren”. Taal loopt dus als een rode draad door zijn leven.
Voor hem is poëzie spelen met taal – met als doel om in zo weinig mogelijk woorden een boodschap over te brengen én de lezer te verrassen. “Poëzie is letterlijk leuk: je puzzelt met taal en probeert ondertussen een emotie of gedachte over te brengen. Als het dan lukt om iemand te raken, is dat het mooiste wat er is”.
Verhalen liggen op straat
Tilma vindt overal poëzie. “Ik kijk eigenlijk constant of er ergens een gedicht in zit”. De stad Leiden vormt daarbij een eindeloze bron van inspiratie. “Alleen al op de markt komen zoveel verhalen samen”. Het stadsdichterschap ziet hij dan ook als een uitgelezen kans. “Een podium om mijn liefde voor de stad te delen. Ik zou mijn tentakels verder in de stad willen uitsteken”.
Tilma schrijft over uiteenlopende thema’s, van onderwijs en technologie tot alledaagse taferelen. “Laatst schreef ik een gedicht over het feit dat alle Leidse wateren nu officieel een naam hebben gekregen”. Juist dat soort ‘kleine dingen’ zijn volgens hem de essentie van de rol van stadsdichter. “Ik kijk naar wat er op straat gebeurt – iemand die overgeslagen wordt bij de bakker, een chaotische verkeerssituatie – en probeer die momentopnames te vangen en te vertalen naar poëzie”.
Onderscheiden perspectief
Wat Tilma onderscheidt? Zijn blik op de wereld – en die van zijn kinderen. “Ik probeer de stad ook door hun ogen te bekijken. Het onderwijs van mijn kinderen vind ik belangrijk, maar ook hoe zij dingen ervaren. Dat frisse, open perspectief neem ik graag mee in mijn werk”.
Volgens hem missen veel mensen de kleine momenten omdat ze steeds bezig zijn met het volgende punt op de agenda. “Ik hoop dat ik mensen met mijn gedichten even stil kan laten staan. Gewoon even echt beleven wat er is”.
Poëzie verdient meer plek
Met zijn eventuele stadsdichterschap wil Tilma poëzie zichtbaarder maken. “Het verdient een dagelijkse plek. Meer gedichten op straat, meer voordrachten – bijvoorbeeld in de Hortus. Betrek er meer mensen bij, laat zien dat poëzie leeft”.
Of hij uiteindelijk wordt verkozen tot stadsdichter of niet, Tilma blijft schrijven over Leiden en haar bewoners. Zijn oog voor detail, liefde voor taal en verbondenheid met de stad zorgen ervoor dat poëzie altijd een plek zal houden in zijn dagelijks leven. De inspiratie ligt op straat – en Tilma blijft die vangen in woorden.
Dichter Raymond Tilma draagt één van zijn gedichten voor.
Telefoon Redactie
071 - 5425160
