Douze points go to… the Netherlands? Songfestivalfans in het hele land zitten er deze week weer klaar voor. Voor fanatiekeling Eleonora (26) uit Leiden is het liedjesfestijn één van de hoogtepunten in haar jaar.
Je mag Eleonora wel een megafan van het songfestival noemen. Als klein meisje smeekt ze haar vader al of ze eindelijk eens op mag blijven om het hele programma te kijken. In 2006, als ze zeven jaar oud is, mag het voor de eerste keer.
“Het begon altijd véél te laat, maar toen mochten mijn nichtje en ik eindelijk opblijven. Dat was het jaar dat Lordi won met Hard Rock Hallelujah. Ik vond het fantastisch. Na hun optreden moest ik wel al naar bed, maar elk jaar mocht ik later opblijven. Nu als 26-jarige vind ik het nog steeds fantastisch.”
Euforisch moment
De bonte stoet aan artiesten, liedjes, kostuums en decors die voorbij komt, is wat haar vooral zo aanspreekt. “In de Nederlandse muziek heb je best wel vaak dezelfde dingen en dan krijg je ineens zo’n spektakel”, vertelt Eleonora. “Veel mensen vinden het kitsch, maar ik vind het juist heel interessant om te zien wat andere landen sturen. Misschien ontdek je wel een heel nieuwe artiest. En het is leuk dat er in veel verschillende talen wordt gezongen.”
De liefde voor het songfestival is bij de Leidse zo groot dat ze in 2021 – in Rotterdam – voor het eerst niet alleen de hele week voor de televisie zit, maar ook bij het evenement aanwezig is. “Dat was door corona heel raar, maar ook bijzonder. De grote finale was echt een droom die uitkwam, ondanks alle restricties. Ik was fan van de Italiaanse deelnemer Måneskin en om die te zien winnen, was een euforisch moment”, zegt ze.
Turijn, Liverpool en Malmö
De jaren daarna pakt ze ook in mei haar koffers om naar het Eurovisie Songfestival te gaan. Soms een paar dagen, zoals in Turijn en Liverpool, maar vorig jaar in het Zweedse Malmö is Eleonora er zelfs de hele week bij. “Het is zo leuk en er hangt altijd zo’n fijne sfeer. In Liverpool was de hele stad in het teken van Eurovisie en waren er overal evenementen. Het is zo leuk dat je ergens komt en iedereen op dezelfde lijn zit.”
Ze is er dus ook bij als Joost Klein vorig jaar gediskwalificeerd wordt. De sfeer is dan wel iets anders, want er spelen backstage meer dingen onder de artiesten. “Ik heb het vorig jaar heel erg naar mijn zin gehad met mijn vrienden, maar er hing een vreemde sfeer in de arena. Het hele Joost-debacle was heel raar. Die twee dagen daaromheen waren zo vreemd.”
Show kijken met tafel vol snacks
Ze was er dit jaar in Zwitserland graag weer bij geweest, maar helaas moet ze overslaan. “Het is duur en het kon qua timing niet, dus deze week ben ik thuis. Overdag werk ik gewoon, maar ’s avonds gaan we de hele week watch parties doen. Er komen vrienden op bezoek – zelfs uit het buitenland – en met een tafel vol snacks gaan we die shows kijken.
Veel van die vrienden heeft ze leren kennen door het songfestival. “Het clubje meiden waar ik dit jaar mee ben, heb ik toen ik in Rotterdam was ontmoet”, vertelt ze. “Het songfestival heeft mij veel gebracht. Ik heb heel veel vrienden gemaakt.”
Claude niet favoriet
Hoe kijkt Eleonora naar de Nederlandse inzending van dit jaar? “Ik vond het jammer dat het niet Nederlands-Frans was, zoals zijn meeste nummers. Het is bij me gegroeid, het is catchy, maar het is nog steeds niet mijn favoriet.” Toch denkt ze dat het een goede keuze is geweest om Claude met C’est La Vie naar het Zwitserse Bazel te sturen. “Het is volgens mij een heel aardige jongen. We kunnen er als Nederland trots op zijn. Niet controversieel, maar gewoon positief en leuk. Ik denk dat als hij zijn stem echt zuiver heeft en de sfeer goed is, hij de top-10 wel kan halen”, vertelde ze vorige week.
Winst, dat ziet Eleonora dus niet gebeuren. Wat is dan wel haar favoriet? “Finland, ik vind een powervrouw heel gaaf. Het refrein blijft hangen, het is vocaal sterk. Ze kán winnen, maar het wordt denk ik lastig”, zegt ze over de Finse zangeres Erika Vikman.
Ze denkt dat Zweden gaat winnen. “Ze (de band KAJ, red.) zijn vocaal sterk genoeg voor de jurypunten en het blijft zó in je hoofd hangen. Het ziet er leuk uit, het is bijzonder. Ik zie het wel gebeuren. Maar ook Frankrijk en Oostenrijk zijn erg goed. Het is met deze inzendingen wat spannender dan de afgelopen twee à drie jaar. Het kan alle kanten op gaan.”
Hoe het ook loopt, de Leidse songfestival-fan heeft er zin in. “Het is een hoogtepunt in mijn jaar, een ding dat ik doe met mijn vrienden”, zegt ze. Zo werkt ze ook aan een YouTube-kanaal waarin ze met anderen reactievideo’s over de deelnemers en hun liedjes maakt.
“Het is wel even anders om het vanuit huis te volgen, maar ik ga ervan genieten. Ik hoop dat meer mensen het misschien ook op die manier zullen ervaren. We moeten het niet te serieus nemen!”
Cultuur Leiden MaatschappijTelefoon Redactie
071 - 5425160