In de binnentuin van het Wereldmuseum Leiden vond op 30 juni de herdenking van het slavernijverleden plaats. Dit gebeurde in de Sleutelstad voor de vijfde keer. Een groep nabestaanden en andere geïnteresseerden was aanwezig bij dit belangrijke onderdeel van Keti Koti.
De herdenking begon met een welkomstwoord van Janice Deul, moderator tijdens dit herdenkingsprogramma. “Dit moment van herdenking is niet alleen een buiging naar het verleden, maar ook een uitnodiging aan u in het heden. Om te luisteren, om te leren, om ruimte te maken voor heling en erkenning”.
Hierna volgden traditiegetrouw een plengoffer om de goden en moeder aarde te groeten en kracht te vragen voor iedereen. Gevolgd door een toespraak van Jacintha Groen, voorzitter Comité 30 juni/1 juli Leiden, waarin zij de huidige situatie in de wereld benoemde om duidelijk te maken waarom herdenken volgens haar zo belangrijk is. “Laten we vasthouden aan dat eenvoudige, maar geweldige artikel één van onze grondwet. Dat luidt: alle die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie op welke grond dan ook is niet toegestaan. Eigenlijk zou het verder moeten gaan dan een verbod op discriminatie; ik zou liever een gebod op compassie willen zien. Zoals de wereldreligies voorschrijven”.
Op deze dag mocht ook muziek niet ontbreken. Helianthe Redan zong twee liederen in het teken van strijd, kracht en verbinding. Hierna hield Peter Heijkoop, burgemeester van Leiden, een toespraak. Hierin benoemde hij meermaals het onderzoek naar het slavernijverleden van Leiden. “Dit heeft ons niet alleen kennis gegeven, maar ons ook nadrukkelijk een spiegel voorgehouden”. Ook de vervolgstappen die de gemeente wil gaan nemen werden benoemd “We gaan ook in gesprek met de stad, om te bepalen hoe, dus niet of, maar hoe we als stadsbestuur op gepaste en betekenisvolle wijze excuses kunnen maken”.
Verder was Universiteit Leiden voor het eerst vertegenwoordigd bij de herdenking. Annetje Ottow, voorzitter van het college van bestuur, hield een toespraak. Zij benoemden resultaten van het onderzoek over de betrokkenheid van de Universiteit Leiden en welke rol studenten, wetenschappers en bestuurders bij het slavernijverleden hebben. Ook werd verteld wat er gedaan wordt om het verleden niet te laten rusten, maar welke stappen worden genomen om hier verantwoordelijkheid in te nemen. “Met alle faculteiten kijken wij nu naar de vervolgstappen en kunnen we per faculteit kijken wat er meer nodig is, ieder met zijn eigen geschiedenis. En vooral niet alleen kijken, maar ook doen.”
Ook Marieke van Bommel, algemeen directeur van het Wereldmuseum, sprak de aanwezigen toe. Met als rode draad in het verhaal de onwetendheid van de gezamenlijke geschiedenis. “Die onwetendheid, omdat het mij niet geleerd was op school, omdat ik wel geschiedenis een leuk vak vond en ook wel leerde over het koloniale verleden. Maar altijd uit het perspectief van die Gouden Eeuw, die helemaal niet goud was. En ik hoop dan dat de kinderen van vandaag iets meer weten dan ik toen wist”.
Als afsluiting van alle sprekers deed Kongo Apinti een muzikaal optreden, gevolgd door een gedicht. Vervolgens verplaatsten alle aanwezigen zich naar de voorzijde van het Wereldmuseum. Hier werd één minuut stilte gehouden, gevolgd door de kransleggingen namens verschillende organisaties en gemeentes.
Telefoon Redactie
071 - 5425160
