Wordt het wel of niet scenario E? Die vraag hield de raadsleden flink bezig tijdens de gemeenteraadsvergadering van donderdagavond. Er stond een belangrijk besluit op de agenda: de toekomst van het sterk verouderde gemeentehuis in Voorschoten. Voor het college was de voorkeur vanaf het begin helder: scenario E, het meest toekomstbestendige maar ook het plan met het hoogste prijskaartje. Verrassend genoeg sputterde de coalitie tegen, terwijl de oppositie zich voor deze keer achter het college schaalde.
Het is zeker niet de eerste keer dat de verbouwing van het gemeentehuis op tafel ligt. Alle scenario’s, van A tot en met E, zijn al uitgebreid onderzocht, besproken en van alle kanten belicht. Voor het college is het echter onbetwistbaar, en dat was het eigenlijk vanaf het begin al, zij willen dat scenario E er komt.
Verouderd pand
Arnold Posthuma opende zijn betoog met een woord van dank aan de ambtenaren, die tijdens de behandeling van de plannen voor een nieuw gemeentehuis zich hadden verzameld op de publieke tribune. Zij werken dagelijks in het sterk verouderde pand en hopen op een vernieuwde, adequaat toegeruste werkplek. Posthuma onderstreepte hun rol: “Door jullie wordt ook de betrokkenheid bij het onderwerp wat we gaan behandelen getoond”.
Voor de PvdA is de essentie van de discussie helder: “Als we willen dat Voorschoten zelfstandig blijft, moeten we het ook kunnen dragen. Daar hoort een gemeentehuis bij dat past bij de tijd én bij de inwoners”. Hij benadrukte dat het huidige gemeentehuis echt niet meer voldoet: verouderd, onveilig en onwerkbaar, waardoor de gezondheid en productiviteit van medewerkers wordt geschaad.
Posthuma waarschuwde dat scenario’s B tot en met D op korte termijn weliswaar goedkoper lijken, maar op de lange termijn uiteindelijk duurkoop zijn. Hij pleitte dan ook vol overtuiging voor scenario E: een brede aanpak met nieuwbouw én herontwikkeling, inclusief ruimte voor de bibliotheek en maatschappelijke voorzieningen. “Dit scenario biedt meer dan alleen loketten”, aldus Posthuma. “Het biedt een plaats voor de bibliotheek en andere maatschappelijke functies”. De bibliotheek ziet hij als cruciale ontmoetingsplek, van groot belang voor inwoners die moeite ervaren met technologie en behoefte hebben aan laagdrempelige ondersteuning. Posthuma sloot af met een krachtige uitspraak: “Wie nu niet durft te bouwen, moet straks niet verbaasd zijn als er straks niks meer overeind staat”.
Third space
Arnold Posthuma kon in zijn pleidooi rekenen op steun van Albert Deuzeman van GroenLinks. Ook hij benadrukte dat een passend gemeentehuis essentieel is voor een gemeente die zelfstandig wil blijven. Volgens Deuzeman staat die zelfstandigheid echter “onder druk”. Bovendien is het huisvesten van de bibliotheek voor GroenLinks een duidelijke prioriteit. Hij omschreef de bibliotheek als een zogenoemde ‘third space’, een plek tussen thuis en commerciële locaties waar mensen terechtkunnen. Dit soort plekken staan steeds meer onder druk en verdwijnen uit onze samenleving. Juist daarom is het belangrijk dat de bibliotheek een volwaardige plek krijgt in het nieuwe gemeentehuis vindt Deuzeman.
Scenario B in plaats van E
Toch was er ook kritiek. Esther Mieremet van D66 gaf aan dat haar partij vindt dat er onvoldoende alternatieven zijn onderzocht. Volgens haar lag de focus vanaf het begin te sterk op scenario E, zonder dat andere opties gelijkwaardig zijn meegenomen. Wel onderstreepte ook zij het maatschappelijke belang van de bibliotheek en de publieke functie die deze vervult. Wouter van Duivendijk van Voorschoten Lokaal liet opnieuw weten dat zijn voorkeur uitgaat naar scenario B. Hij pleit voor een snelle verbetering van de werkomstandigheden van ambtenaren, en volgens hem kan dat het beste met deze variant. “Scenario B biedt de meeste besparing én flexibiliteit”, aldus Van Duivendijk. “Met deze keuze kunnen de ambtenaren snel en met frisse moed aan de slag”.
Ook Katrien van Meenen van de VVD erkende dat verbetering van het gemeentehuis nodig is. Tegelijkertijd uitte zij zorgen, met name over de financiering en de planning van de uitvoering. “We begrijpen dat het nodig is”, zei Van Meenen, “maar er zijn ook veel verschillende zorgen.” Ze noemde de huidige planning van de bouw van het gemeentehuis “onrealistisch”, in het bijzonder met het oog op andere voorzieningen die gerealiseerd moeten worden.
Wethouder Paul de Bruijn gaf aan dat het inderdaad een lastig proces is geweest voor de raadsleden, mede door de veelheid aan scenario’s die zijn voorgelegd. “Achteraf kun je natuurlijk zeggen: misschien hadden we dit anders moeten doen. Maar we hebben geprobeerd het zo goed mogelijk voor te leggen”. Over scenario B was hij duidelijk: “Dat is een geval van ‘goedkoop is duurkoop’. Je bent dan een oud pand aan het verspijkeren dat het eigenlijk niet waard is. En in de nabije toekomst blijf je ermee bezig”.
Uiteindelijk werd de knoop dan toch doorgehakt. Na maandenlange discussie werd het raadsvoorstel aangenomen, wat betekent dat scenario E verder uitgewerkt zal worden. De behandeling maakte opnieuw duidelijk hoe complex dit dossier ligt. Zo stemde binnen de D66-fractie alleen Jolien Schroot tegen het voorstel, terwijl haar fractiegenoten vóór stemden.
Deze verdeeldheid onderstreept de gevoeligheid van het onderwerp en laat zien dat het vervolgtraject nog de nodige politieke en maatschappelijke uitdagingen met zich mee zal brengen. Uiteindelijk werd de knoop dan toch doorgehakt.
Telefoon Redactie
071 - 5425160
