In de nacht van donderdag 18 op vrijdag 19 juli is Jan van der Nat overleden. Van der Nat, die gekscherend wel eens de brombeer van het Leidse basketbal werd genoemd, is 72 jaar geworden.
Van der Nat begon in de jaren zeventig van de vorige eeuw als basketballer bij Leiden, maar stapte eind jaren zeventig over naar Rijnvalken, een nieuwe basketbalclub in Rijnsburg.
Schrijven
In de jaren zeventig begon Mart Smeets over basketbal te schrijven. Diverse basketbalmagazines en jaarboeken kwamen uit zijn koker. Als sportjournalist bij Haarlems Dagblad en basketballiefhebber pur sang nam Van der Nat ook de pen ter hand. Diverse keren trok Jan naar de Verenigde Staten om het profbasketbal van dichtbij mee te maken en daar uiteraard ook over te schrijven.
Leiden
Na een journalistieke carrière van zo’n veertig jaar bleef hij zeer actief in het basketbal, inmiddels weer teruggekeerd bij BS Leiden. Hij coachte, gaf trainingen, alles om er maar voor te zorgen dat jeugdige leden zijn liefde voor de sport meekregen en nooit moederziel alleen stonden in de zaal. Ook deed hij zich gelden binnen de technische commissie van BS Leiden, de club waar zijn vrouw Gerda het wedstrijdsecretariaat beheerde – en nog steeds beheert. Op de laatste ALV van BS Leiden (27 juni jongstleden) werd Van der Nat benoemd tot Lid van Verdienste (eerder had hij al de Bondsspeld gekregen voor bewezen verdiensten voor het Nederlandse basketbal).
Brombeer
Hij kon goed mopperen, zeker als er in zijn ogen iets gebeurde wat niet deugde. Dit leverde Van der Nat zijn bijnaam ‘brombeer’ op. Vooral de gemeente Leiden stond bij hem niet in een goed boekje. Sportzaal Houtkwartier bezorgde BS Leiden eindelijk een thuishaven, maar te klein. Topsportteams mogen er niet spelen. De Vijf Meihal werd vervangen door 1574, maar ook deze hal is weer net te klein. En er was niet nagedacht door de gemeente, omdat er in de breedtezaal onder de topsportzaal geen ruimte was voor basketbaltorens. Uit het plafond laten komen, kon ook niet. Dat had weer te maken met de benodigde vrije ruimte voor het volleybal. Laat staan de kosten die de gemeente hanteerde voor bepaalde faciliteiten in de hal. Hij kon zich er tot het laatst toe kwaad over maken.
Zo’n tien jaar geleden kreeg hij last van zijn hart. Er waren enkele bypasses nodig om hem in leven te houden. En dat ging goed. Hij ging meer bewegen en wilde ook wat vaker gaan fietsen in plaats van alles met de auto te doen. De geboorte van zijn kleinkind deed hem zichtbaar goed. Daar kon hij smakelijk over vertellen. Niets wees erop dat hij het aarde bestaan zou gaan verlaten. Totdat zijn vrouw hem vrijdagochtend in zijn bureaustoel vond tussen de basketbalboeken. Zijn geliefde plek, waar hij waarschijnlijk ’s nachts tussen twee en drie vredig was ingeslapen.
Telefoon Redactie
071 - 5425160
