Al drie jaar is er oorlog in Oekraïne. Op maandag 24 februari werd in Leiden een kaarsjestocht georganiseerd, waarbij stilgestaan werd bij deze moeilijke periode. Bij het vredesmonument op de Lammermarkt kwamen zo’n honderd mensen samen, zowel Oekraïners als Nederlanders.
“Het is een verdrietige dag voor de Oekraïense bevolking”, zegt Petra van Esch, die zich sinds het begin inzet voor Oekraïense vluchtelingen. “Naast het feit dat de oorlog vandaag drie jaar geleden begon, zorgen de onzekere ontwikkelingen in Oekraïne voor veel spanning onder de mensen.”
Hoop
De stoet vertrok langzaam van de Mare Kerk naar Molen De Valk. Daar werden verschillende toespraken gehouden, in zowel het Nederlands als Oekraïens. Mensen omarmden elkaar stevig, en hoewel de sfeer verdrietig was, was er ook hoop te voelen. De kaarsjes die de deelnemers vasthielden, vormden een lijn van licht langs de Oude Singel.
Veel Oekraïense vluchtelingen hebben hun toevlucht gezocht in verschillende Europese landen. Eén van hen is de negentienjarige Nikita, die nu al drie jaar in Leiden woont en langzaam zijn weg vindt in de stad. Toch blijft het moeilijk. “Ik zie mijn toekomst niet rooskleurig”, zegt Nikita na de tocht. “Ik denk dat er veel uitdagingen voor ons liggen.”
Nederlands
Nikita studeert aan de Universiteit Leiden, maar na de oorlog hoopt hij terug te keren naar Oekraïne. “Ik wil in de toekomst wel een professionele band met Nederland behouden, omdat ik inmiddels Nederlands spreek”,vertelt hij. In slechts een jaar tijd heeft hij de taal onder de knie gekregen.
“Ik mis mijn vrienden en familie die nog in Oekraïne zijn”, zegt Nikita. “Maar ik ben de Nederlandse samenleving ontzettend dankbaar. Iedereen is heel vriendelijk.” De kaarsjes worden één voor één neergezet bij het vredesmonument. “Slava Ukraine”, klinkt het, waarna het Oekraïense volkslied wordt gezongen.
De negentienjarige vluchteling Nikita vertelt over hoe hij het in Nederland vindt en hoe hij zijn toekomst ziet.
Telefoon Redactie
071 - 5425160
